سوئیت سمفونی مقاومت در چهار قسمت با عنوان‌های «عروج»، «رویش»، «امید» و «مقاومت» ساخته شده است. این اثر به دنبال تبیین مفهوم مقاومت به عنوان جریانی فیاض در حوزه‌ی تعالی روح و اندیشه‌ی حق‌جوی همه‌ی انسان‌ها است. هدف از خلق این اثر ارتباط با فطرت کمال‌جوی انسان تشنه‌ی حقیقت ناب است. بر این اساس با استفاده و ترکیب مختلف سازهای جهانی و تلفیق سبک‌های متفاوت تلاش شده است تا فهمی مشترک برای گروه‌های مختلف نژادی، زبانی، مذهبی و فرهنگی شکل بگیرد. سمفونی مقاومت به دنبال مخاطبانی خاص نیز می‌باشد. نسل جوانی که هنوز در ابتدای گام برداشتن در مسیر تعالی و حق‌طلبی است، مخاطب خاص این اثر محسوب می‌شود.
از این رو با استفاده از ریتم‌ها، سازبندی‌ها و هارمونی‌های خاص سعی شده تا حداکثر ارتباط با آن‌ها برقرار شود و در عین حال هویت ملی موسیقی با استفاده از آوازهای ایرانی و سنتی برای سایر گروه‌های سنی هم قابل درک باشد.
موومان یکم: عروج
این قطعه در گام مینور طبیعی با تمپوی آرام شروع می‌شود و اجرای کلیه سازهای ارکستر و گروه کر در آن بیانگر حرکت و سیر و سلوک است. سپس ارکستر به آرامشی توام با نگرانی همراه با مدولاسیون‌هایی که انجام می‌شود این امر را با نزدیک شدن به مفهوم عروج تشدید می‌کند. در ادامه با همراهی کر و پیانو به حرکت قوی و ریتمیک روی نت‌های تکراری با سازهای کنترباس و ویلنسل در گام‌های می مینور وصل می‌شود که با همراهی گروه کر مردان، سختی و صعوبت سیر و سلوک را تداعی می‌کند. تکمیل این بخش با بسط و گسترش به سایر اجزای ارکستر همراه شده و با اشعار حماسی و میهنی از عزم و اراده برای ادامه حرکت در مسیر تعالی خبر می‌دهد. در این قسمت، ارکستر و گروه کر در گام لا مینور و در اوج به کار خود پایان می‌دهند که تفسیری از عظمت مفهوم سیر و سلوک برای خودشناسی و پالایش روح و جان در مسیر پایداری و در ادامه آن جاودانه شدن است.
موومان دوم: رویش
این قطعه با آرامش در گام ر مینور هارمونیک شروع می‌شود. این قسمت که با همراهی سازهای گیتار، ماندولین، هارپ، پیانو، آواز سنتی، پاپ و گروه کر تدوین شده است تلفیقی از موسیقی کلاسیک، پاپ و سنتی است. سراسر این قطعه در توصیف جریان هستی است که مانند رود خروشان در جریان است. اشعار این قطعه در وصف جاودانگی مام میهن به عنوان نماد مقاومت پایدار در بستر خروشان جهان هستی تنظیم شده است. این قسمت با هدایت مخاطب به الگوگیری از نماد پایداری، او را به آموختن و ره‌سپردن در این مسیر که رویش و تعالی مستمر است فرامی‌خواند.
موومان سوم: امید
قطعه سوم بیانگر مفهوم بلند «امید» به‌عنوان کیمیای دست‌یابی به گوهر مقاومت است. این قطعه در گام دو مینور طبیعی با بهره‌گیری از ارکستر زهی با همراهی هارپ و بادی‌های چوبی شروع می‌شود و در ادامه بخش‌های دیگر ارکستر به آن اضافه می‌شود. در این قسمت نوای دردمندانه انسان‌های امیدوار که در راه مقاومت و پایداری گام نهاده‌اند و سختی‌ها و ناملایمات را تحمل می‌کنند با تکنوازی ترومپت به همراه ارکستر و سپس آواز سنتی که به آن اضافه می‌شود تبیین می‌گردد. در ادامه، ارکستر با آواز پاپ و بادی‌های چوبی، افق دست‌یافتنی سعادت در سایه امید را نوید می‌دهد و سپس ارکستر و گروه کر نوای رستگاری و پیروزی را در مفهومی از طلوع ارائه می‌کنند.
موومان چهارم: مقاومت
این قطعه با تمپوی تند و در گام می مینور طبیعی با ورود تدریجی سازهای ارکستر و گروه کر به اوج می‌رسد. این قسمت مفهوم مقاومت و تولد عشق و ایمان را که لازمه زندگی و حیات کامل بشر است ارائه می‌کند. در این بخش ارکستر با بسط و گسترش در کلیه‌ی بخش‌های سازی و آوازی همراه با مدگردی به لا مینور و مجددا به می مینور وصل می‌شود. تکنوازی هارپ با نوایی عارفانه و رویایی به‌دنبال بیان شکل‌گیری عشق و ایمان از رهگذر مقاومت پایدار است. در بخش دیگر این قطعه مجددا ارکستر در گام می مینور هارمونیک ادامه پیدا می‌کند که در ادامه تکنوازی پیانو را به همراه دارد. سپس همراهی کلیه بخش‌های ارکستر و شروع آواز سنتی در گام می مینور طبیعی که بیانگر باور انسان‌ها به شکوفایی انسان کامل در جهانی سرشار از ایمان، عشق و آزادی است اجرا می‌شود. ارکستر همراه با هیجان و شوق رسیدن به اوج ادامه پیدا می‌کند و در پایان با همراهی کلیه سازهای ارکستر و گروه کر و آواز، پیام جاری جاودانه بودن مسیر مقاومت را به مخاطب منتقل می‌نماید.
