شیون و زاری نه در حد او، بلکه کمترین است، که او بزرگ است و الهی و جاوید است.
و جاودانه حماسه‌ی خونین کربلا، که او تاریخ شهادت را نوشت، او که در تمثیل و مثال نمی‌گنجد، زیرا هرآنچه کرد دست نیافتنی است.
پس او در ورای شیون و زاری، جایگاهی رفیع‌تر دارد که باید بر آن ارج نهاد و در تجلی این مرتبت بزرگ، اندوه دل را در گستره هرچه کوبنده‌تر و غنی‌تر آوای موسیقی چنان بنیان نهاد که هرچه بیشتر یادآور آن روز شوم باشد.
و این، در حد موسیقی با ناله و شیون خلاصه نمی‌شود. که او برتر است و والاتر و در مرتبه‌ای نیست که آوای یک موسیقی سطحی و آسان بتواند شخصیت الهی او را بنمایاند.
پس باید به عمق پرداخت تا عمق فاجعه در روز واقعه رخ بنماید، و آهنگساز هر آن چه داشت بر آن نهاد.